Terug naar huis

We hadden de wekker vroeg gezet want de laatste spulletjes moesten nog ingepakt worden (kaas, vla en nog wat andere gekoelde produkten) en het duurt wel even voordat 6 man/vrouw klaar staan voor vertrek! Maar goed, uiteindelijk was iedereen klaar en kon de bus ingeladen worden. Hadden we op de heenweg 6 koffers mee, dat waren er nu 8 en de handbagage was ook nog gestegen met 1 extra tas (ik had alleen mijn trolley op de heenreis) 😂. We moesten om 9.45 uur op Schiphol zijn en de bus moest nog terug naar Sixt dus we namen uitgebreid afscheid van Bep en vertrokken rond 8.30 uur. Onderweg was het gelukkig niet druk (oh, wonder) dus we waren mooi op tijd (Ron lacht me altijd uit omdat ik altijd te vroeg op vliegvelden ben, tikje neurotisch 😉).

De koffers werden op een paar karretjes geladen en we gingen richting de vertrekhal. 

Tot onze verrassing kwamen we Bertha, Dirk, Daphne en Joop tegen. Zij waren net, met behoorlijke vertraging, aangekomen vanuit Houston want ze hadden Denise daar opgezocht. We hebben nog even met elkaar gekletst en zijn toen doorgelopen naar de incheck balie. De extra koffers werden betaald, boarding passen afgedrukt en toen mochten we door naar security. Ook daar was het lekker rustig dus binnen een paar minuten waren we aan de andere kant, een paar stuks bagage kregen nog een extra controle maar dat was het wel. 

Paspoortcontrole was ook een eitje, Maggie en Aubrey kregen allebei een stempel in hun paspoort en we mochten door. 

Maggie zag nog een winkel waar een grote Nijntje staat dus nog een laatste foto met haar idool:

Iedereen wilde nog wel iets eten dus gingen we naar the Dutch Kitchen voor de laatste poffertjes en saucijzenbroodje met chocomel. Alleen een beetje jammer dat door dat stomme systeem van dopjes die je niet meer los kunt draaien mijn chocomel dus over mijn broek heen vloog toen ik het flesje pakte! 

Gelukkig had ik een groot deel van mijn kleding in mijn handbagage gestopt (zodat we meer plek hadden voor boodschappen 😀) dus ik kon nog een andere broek aantrekken voordat we naar de gate gingen. Toen we daar aankwamen was het boarden al begonnen en konden we meteen aansluiten. De bagage werd in de overhead bins gestopt en de rest onder de stoel gepropt waarna we al snel vertrokken. 

Dag Nederland!

Over de vlucht valt verder niet veel te vertellen dus dat ga ik dan ook niet doen. We landden uiteindelijk een half uur te vroeg (gelukkig want de vlucht duurde al lang genoeg), bij Homeland Security ging alles behoorlijk vlot en de bagage kwam ook al snel. Toen hadden we nog een kleine uitdaging want we namen alles meteen mee in de monorail zodat we niet hoefden te wachten bij de banden beneden, ook dat ging prima en in de aankomsthal stonden Carlos en Ximena (Maggie's ouders) al te wachten. Ze sloten hun "verloren" dochter stevig in de armen en we hebben nog heel even gepraat. Pascal en Maggie gingen met hun mee en wij gingen met z'n vieren naar Hertz want we hadden weer een auto gehuurd om terug naar huis te gaan. Dit was wederom een Kia Carnival en, omdat Maggie en Pascal nu niet meegingen hadden we geen problemen om alles erin te krijgen! 

Thuisgekomen werden we belaagd door de katten, vooral George was (en is) ontzettend aanhalig en liet ons niet meer met rust! De koelkast producten werden alvast opgeruimd (de rest hebben we later uitgepakt, lieve help wat een hoop spullen 😇) en toen zijn we in de auto gestapt om naar Piesano's om een hapje te eten met Carlos en Ximena. Na afloop zijn ze nog met ons mee naar huis gereden om Pascal en zijn bagage te brengen. Michelle en Aubrey zijn rond een uur of half 10 naar haar huis gereden met Jodi en Marshall want Aubrey moest de volgende ochtend al vroeg op het vliegveld zijn om weer naar Denver te gaan. 

We kunnen terugkijken op een geweldige vakantie waarin we heel veel hebben gezien en gedaan en het was heerlijk dat we het met ons hele gezin (inclusief onze schoondochters) hebben kunnen doen. Het was fijn om iedereen weer te zien en tijd met elkaar door te brengen, we hebben weer een hoop herinneringen en mooie momenten om op terug te kijken!

Ik wil tenslotte iedereen die onze blogs gelezen heeft heel hartelijk bedanken, ook de leuke reacties op Facebook worden zeer gewaardeerd! Graag tot de volgende keer!

Laatste volle dag: Volendam en laatste keer uit eten

Aangezien wij nu toerist zijn had ik op onze laatste volle dag een afspraak voor een foto shoot in Volendam gemaakt, uiteraard in klederdracht! Ik moet eerlijk bekennen dat we nog nooit zo'n foto gemaakt hebben en ik vond dit wel een prima gelegenheid om het te doen (hoewel ik een paar mensen in ons gezin een beetje moest overtuigen) ! 

Om 11 uur waren we bij foto De Boer op de Dijk alwaar bleek dat we niet in de agenda stonden 😂, ik had de bevestiging in de mail gehad en liet deze aan de vriendelijke medewerkster zien. Ze vond het heel vreemd maar ging wel meteen regelen dat de fotograaf eraan kwam. We mochten met z'n zessen naar boven om ons om te kleden, Michelle meldde meteen: "ik ga echt niet in een jurk hoor"! De fotografe moest lachen en zei dat het geen probleem was, dus mocht ze met de mannen mee. Maggie, Aubrey en ik kregen een jurk (met klittenband) over onze kleding aan, een kapje op, ketting om en een soort shawl. Daarna moesten we klompen pakken (jemig wat zijn die dingen oncomfortabel zeg) en voegde de rest zich weer bij ons. We werden allemaal gepositioneerd en zo begon de shoot. 

Toen we klaar waren mochten we nog foto's maken in onze outfits en daar werd grif gebruik van gemaakt!

We kleedden ons allemaal weer om en, omdat we de foto's ongeveer een half uurtje later konden ophalen, zijn een stukje gaan wandelen over de Dijk. Dat stukje kun je dus heel letterlijk nemen want veel verder dan De Oude Bakkerij zijn we niet gekomen 😂. 

Michelle zag een bord buiten staan dat ze poffertjes hadden en Pascal zag dat ze ook verse stroopwafels verkochten. Dat betekende uiteraard dat we allemaal wat lekkers hebben gegeten. Pascal en Maggie namen een stroopwafel, Ron en ik hadden ouderwetse poffertjes met boter en suiker en Aubrey en Michelle hadden poffertjes met aardbeien, banaan en slagroom!

Tijdens het wachten hebben we gezellig gekletst met de eigenaar en een medewerker, de tijd vloog om zo! Toen we allemaal klaar waren met eten hebben we afscheid genomen en zijn weer teruggelopen naar de fotozaak. De foto's zijn echt superleuk geworden:

We vervolgden onze weg en belandden (uiteraard) nog in een paar souvenir winkeltjes. Grappig om te vermelden is dat we dezelfde mevrouw die bij de fotostudio stond ook in een andere winkel achter de balie zagen staan!

Toen iedereen had afgerekend zijn we naar de bus gelopen en naar winkelcentrum Broekerveiling in Broek op Langedijk gereden want er stond nog iets op het verlanglijstje om te doen, cafetaria Chez Frans 😋. Bep voegde zich er ook weer bij en we hebben lekker geluncht. Mijn traditionele broodje gezond met een chocomel kan ik ook weer afvinken!

De rest van de middag stond in het teken van boodschappen doen (want er moest heel veel mee terug 😂) en vervolgens de koffers met uiterste precisie inpakken. 

Het avondeten werd, op veler verzoek, nog een keer La Cubanita in Schagen en Stefan was ook van de partij. Na het heerlijke diner namen we afscheid van Stefan (die zien we in februari weer in Florida) en reden we naar huis alwaar we de laatste spullen in de koffers en handbagage deden (of propten, net hoe je het bekijkt) en ons bedje opzochten.

Weer een leuke dag voorbij!

Dag 8: aan de voet van de oude Wester

 De wekker liep al weer vroeg af want we gingen iets heel speciaals doen! Na het ontbijt zijn we met z'n allen wederom naar Amsterdam gereden en hebben eerst Stefan opgehaald. Vervolgens zijn we doorgereden naar het centrum van Amsterdam en hebben de bus geparkeerd op een van de grachten in de buurt van de Westerkerk. Daarna zijn we naar het huis gelopen van een familielid van Bep (ik weet niet precies wat ze van elkaar zijn, lang verhaal), zijn naam is Henk en hij is een van de klokkenluiders van de Westertoren. 

Henk mag af en toe mensen meenemen in de toren en had aangegeven dat er twee mee mochten, dat werden Michelle en Aubrey. Echter, toen het zover was had hij toestemming gevraagd (ze komen helemaal uit Amerika 😇) en mochten Pascal en Maggie ook mee! Eerst zou de dienst beginnen en daarna mochten ze twee keer mee naar boven, ook om de klokken te luiden. Aangezien het best een tijdje zou duren zijn Ron, Stefan en ik de stad in gegaan om later weer aan te sluiten bij de rest. Aangezien er nog best veel winkels gesloten waren (10 uur op zondagochtend) zijn we bij de Bijenkorf lekker koffie met een gebakje gaan halen. Aangezien je hiervoor helemaal naar boven moet heb ik onderweg nog wat foto's gemaakt van de versiering, leuk hoor! Ook hadden ze de Bijenkorf nagebouwd met Lego, zo gaaf!

Bij de beurs van Berlage stond de kerstboom al mooi te zijn!

De weg werd vervolgd en via de Nieuwendijk en allerlei kleine straatjes zijn we op ons gemak teruggelopen naar de Westerkerk. Onderweg heb ik deze foto's gemaakt:

Aangekomen bij de kerk bleken de kids bovenop te staan en konden we naar ze zwaaien (jullie moeten maar geloven dat het ze zijn want inzoomen op zo'n afstand is dus niet te doen, haha).

Toen ze naar buiten kwamen was iedereen super enthousiast, ze waren overigens ook nog speciaal welkom geheten door de pastoor!

Hierbij de foto's vanaf de binnenkant en de top:

We zijn vervolgens nog met Henk een stukje de Jordaan ingelopen waarbij hij heel veel grappige en leuke wetenswaardigheden vertelde over de buurt en haar inwoners. Als laatste gingen we een broodje halen bij een zaakje op de hoek van de Westerstraat genaamd Comestibles Kinders. Binnen stond een grote foto van iemand die ons wel heel bekend voorkwam..... Wat bleek, de man op de foto was de grootvader van de eigenaar van het winkeltje. Hij had vroeger een Grieks restaurant genaamd Plaka en daar waren wij dus regelmatig geweest. Ik heb er zelfs mijn vrijgezellenfeestje gevierd! Hoe klein is de wereld?

De kids kregen allemaal een oorkonde en een tekening van de Westerkerk, we namen hierna afscheid van Henk (als je dit leest, nogmaals hartstikke bedankt namens iedereen, het was geweldig!!) en gingen de bus weer in. Michelle en Aubrey gingen naar een basketball wedstrijd van haar oude club, Stefan ging naar huis en Ron heeft ons afgezet bij mijn moeder want hij had een reunie van zijn lagere school (die was speciaal gepland op deze dag zodat hij erbij kon zijn, hoe lief is dat?). 

's Avonds zijn wij uit eten geweest bij het cafe 't Binnepretje (niet fout gespeld) en rond een uur of 9 kwam Ron ook weer terug en zijn we weer naar Oudkarspel gereden. 

Tot slot nog een paar foto's, ik was in een gekke bui en heb Pua (het varkentje van de film Moana, deze hangt aan mijn tasje en noem ik mijn emotional support pig) een paar keer gefotografeerd.