Back to normal

Inmiddels zijn er alweer twee weken voorbij sinds mijn laatste blog en er is, uiteraard, weer het een en ander gebeurd dus: hallo, daar zijn we weer!

Maandag 13 augustus was het dan eindelijk zover, Pascal ging naar Bridgewater Middle School! We hadden echt enorm veel informatie over school gekregen (NOT!) , gelukkig hebben een paar mensen het lumineuze plan gehad om een Facebook pagina te openen waarop allerlei informatie gedeeld wordt zodat we toch nog een beetje weten wat er van ons verwacht wordt :). Ik vond dat de informatie in Nederland al karig was maar het blijkt dus toch nog erger te kunnen, haha! We hadden wel een brief gehad waarin stond met welke schoolbus en op welk tijdstip hij naar school zou gaan, dat was wel fijn. Kortom, rond een uur of half 9 ging onze schildpad met rugzak naar de overkant om op de bus te wachten. Rond 8.41 kwam deze aan en daar ging hij dan, een nieuw avontuur begon!
De bus terug was een ander verhaal want die kwam dus alsmaar niet. Zoonlief was mij al aan het bellen en ik stond al min of meer in de startblokken om hem op te gaan halen toen hij belde dat ze toch in de bus zaten (hieperdepiep hoera). Uiteindelijk arriveerde hij ruim 1,5 uur te laat en hoosde het ook nog als een gek.

Hij had het wel ontzettend naar zijn zin gehad en dat is natuurlijk het allerbelangrijkst !

De week kabbelde een beetje voort. We keken Nederlandse tv via de computer (Izzy controleerde of het goed ging):

Pascal had zijn laatste gitaarles bij David:

Hoewel hij het ontzettend leuk vond hebben we toch, op aangeven van Pascal, besloten om te stoppen. Hij heeft nu op school iedere dag gitaarles (ja, dat is echt een lesuur) en gaf aan dat het hem een beetje teveel werd. Blij dat hij het zelf aangeeft :).

Zondag de 19e was het dan zover, Michelle en Vlokje kwamen definitief naar ons toe! We hoorden al via Bep dat er op Schiphol een beetje moeilijk gedaan werd omdat er geen gezondheidsverklaring voor Vlokje aanwezig was, volgens onze dierenarts was dat niet nodig en had ze voldoende aan haar paspoort. Ze moest toch mee voor een extra controle van haar transportkooi en smeerde hem dus bijna...... Michelle kon haar nog net op tijd grijpen! Maar goed, over de reis valt niet heel veel spannends te melden. De landing was weer een kapitein kangoeroe (stuiter stuiter) dus Michelle maakte zich al druk om haar poezenbeest. Het heeft uiteindelijk bijna 2 uur (!) geduurd voordat ze eindelijk naar buiten kwam. Eerst moest ze in de gewone rij (ondanks haar E2 visum, ze snappen er echt niks van daar), toen duurde de bagage best lang (tijdens het wachten zag ze Vlokje ineens in haar kooi staan met een medewerkster die haar zat te aaien) en toen moest ze nog door de extra scan en vragen beantwoorden. Maar dat wachten waren we alweer bijna vergeten toen ze eindelijk naar buiten kwam en ons gezin weer compleet was!

 

De rit naar huis duurde bijna een uur maar Vlokje was heel relaxed en miauwde bijna niet (dat was een wonder). Thuisgekomen hebben we haar uit haar kooi gelaten en stonden er twee gezellig naar haar te blazen en te grommen. Welkom thuis!

 






Wat hebben we voor de rest gedaan? Mijn werkweek was vrij rustig, de meeste huizen zijn nog altijd bezet. De gasten in onze villa vertrokken dinsdag en hadden een leuk verhaaltje in ons gastenboek geschreven:

Michelle en ik gingen naar IKEA om wat spulletjes voor haar kamer te kopen. Pasen valt vroeg (of laat) dit jaar, haha!

 






En er was ook nog een speciale hoek voor handige personen:

Ron ging 's avonds weer met de mannen uit eten. Michelle en ik wilden wel naar Chili's, Pascal had geen zin dus die bleef thuis. Kortom, gezellig uit eten met mijn dochter:

Uiteraard konden we niet uit Winter Garden vertrekken zonder een bezoekje aan de Pet Smart. Michelle had (volgens haar dan) een bijzondere band opgebouwd met dit kleine reptiel:

Leek me niet zo'n goed plan om deze als huisdier te nemen, hij lijkt teveel op een hagedis en die komen hier nog wel eens aan hun einde (dankzij twee harige familieleden)!

Toen we thuiskwamen zagen we de lucht helemaal verkleuren, echt heel apart:

Daarna begon het dus keihard te regenen!

Vandaag (vrijdag) had Michelle haar oriëntatie bij Valencia College. Best apart hoor, je dochter zien vertrekken in haar eigen auto! Ze gaat haar studie volgen bij de East Campus, op ongeveer 40 autominuten van ons huis. Zie hier een kleine plattegrond van de campus:

Pascal vertrok iets eerder naar school, Ron ging naar een van de huizen om een muur te schilderen (de eigenaren zijn er nu en hadden dat gevraagd) en ik vertrok naar Solterra want we hadden een aankomst in onze villa en een back to back met aankomst van de eigenaren bij een andere villa. Onderweg heb ik mijn broer nog gebeld want die was jarig vandaag en we hebben gezellig bijgepraat (hij komt in november weer een weekje, joehoe).

Ik ging eerst checken of de schoonmaakster er al bezig was, dat bleek gelukkig zo te zijn, en ze vertelde dat de eigenaren hun spullen al binnen hadden gezet. Ze bleken gisteren al aangekomen te zijn en hadden de nacht in een hotel doorgebracht. We hebben even gezellig staan kletsen, ik moest wel weer even omschakelen want ze zijn Duits, waarna we afscheid namen en ik aan de gang ging. Eerst was ons huis aan de beurt waarna ik door ben gegaan naar het andere huis. De schoonmaakster werkte daar echt heel goed....... Op mijn zenuwen! Jemig, wat een ellende was dat. Ze liep de hele tijd te zuchten en te steunen terwijl ik dus mijn deel van het prepareren aan het doen was. Ik was er uiteindelijk best wel klaar mee dus heb ik zelf mijn stofzuiger maar gepakt en ben de slaapkamers gaan doen. Ten eerste was ik veel sneller klaar en ten tweede kan ik dus ook onder de bedden en kastjes komen (was geen luxe), dat lukt dus echt niet met die Amerikaanse flutstofzuigers! Maar goed, alles was keurig toen ik om een uur of 4 vertrok dus eind goed al goed zullen we maar zeggen.

Ik ben tenslotte nog even langs ons huis gereden om de ventilatoren aan te zetten en zag wat grappige tafereeltjes voor de deur:

 

Onderweg naar huis ben ik nog even naar Walmart gereden om boodschapjes te doen en daarna lekker naar huis gegaan. Michelle had het erg leuk gehad en heeft al wat klasgenoten leren kennen (ze blijkt de enige buitenlandse te zijn en krijgt dus volop aandacht). Grappig verhaal nog: ze raakte in gesprek met een paar jongens die vroegen waar ze vandaan kwam. Toen ze vertelde dat ze uit Nederland kwam gaven ze haar eerst een complimentje dat ze zo goed Engels sprak. Vervolgens zei een van hen dat hij een vriend had in Duitsland. Ze liepen langs een wereldkaart en vroegen of Michelle aan wilde wijzen waar ze vandaan kwam, vervolgens wees de andere jongen aan waar zijn vriend (volgens hem) woonde. Hij wees richting Finland!! Michelle heeft nog wel even heel subtiel aangewezen waar Duitsland ligt, ze hebben hier echt geen idee hoe de rest van de wereld eruit ziet! Het deed me een beetje denken aan dat item dat ze altijd hadden bij de Vakantieman waarin mensen moesten aanwijzen waar ze vandaan kwamen of op vakantie waren:

Volgende week maandag begint college dan echt voor haar, we houden jullie op de hoogte!

Nou, dit was het dan weer voor nu. Bedankt voor het lezen weer en graag tot de volgende keer!

Villa Kakelbont is er niets bij !!

Zondagochtend hadden we (lees ik) het geweldige plan om de Lake Apopka Wildlife Drive te gaan doen. Ron was daar al een paar keer geweest en ik had zulke mooie foto's gezien dat ik het ook wel eens in het echt wilde zien. Zo gezegd, zo gedaan. Iedereen sprong hyperactief zijn bed uit om 6 uur (NOT) en kwam tot leven zodat we om 6.40 in de auto zaten. Rond kwart over 7 kwamen we aan en begonnen we de rit door het park. We zagen er grote alligators, reigers, anhinga's, een Osprey en heel veel watervogeltjes waarvan ik de naam echt niet weet. Op de achterbank hoorde ik de hele tijd: "ahh, wat schattig", dat was dus Michelle die een soort kleine waterhoentjes spotte! Evelien had haar spiegelreflex camera helaas vergeten dus werden de foto's maar met de mobiel gemaakt. Het resultaat was niet verkeerd, zie hier de foto's:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En het blijft grappig dat je echt overal toiletten ziet!

Toen we het rondje gemaakt hadden zijn we op zoek gegaan naar een IHOP want we hadden nog niet ontbeten. We vonden er eentje in het plaatsje Eustis (door Ron omgedoopt in Useless), een stadje van niks maar ze hadden wel een keurige en fris ruikende IHOP dus we waren collectief happy.

Na dit heerlijke ontbijt zijn we weer naar huis gereden want ik moest 's middags nog een huis in orde maken, Michelle en Evelien gingen gezellig met me mee want voordat ik naar Davenport ging moesten we nog even naar Millennia om wat terug te brengen en om een kast te halen bij IKEA. Met het huis was ik redelijk snel klaar waarna we weer rap op huis aan zijn gegaan want we wilden uiteraard op tijd thuis zijn voor als Hannie zou komen. We wachtten met eten tot ze er was (7 uur) en hebben gezellig bijgekletst. Ons hele huis zit nu weer vol, gezellig hoor!

Maandagochtend ging Ron om 7 uur al weg want die heeft de hele week cursus. Daarna ben ik met Pascal ik de auto gestapt want hij mocht een uurtje indoor trampolinespringen bij Skyzone in Clermont, dit was een cadeautje van het summercamp en dat wilde hij natuurlijk wel. Hij vond het geweldig!

 

 

Michelle was de hele middag op Valencia College om uit te vogelen welke klassen ze moet gaan doen, Evelien en Tim waren thuis (met een uitstapje naar Wendy's) en ik moest 1 huis doen. Beetje jammer was dat ik net op het pooldeck bezig was toen er echt een enorme bui losbarstte. Kent u de term "miss Wet T-shirt verkiezing"? Nou, dit was Miss Wet Allover! Ik droop letterlijk en heb maar een handdoek gepakt om toch nog een beetje droog de auto in te duiken.

 's Avonds zijn Tim, Evelien, Michelle en Pascal naar de Cheesecake Factory gegaan, H&L gingen naar LongHorn en Ron en ik hadden pizza besteld bij Flippers (Ron wilde liever niet uit eten en ik was enigszins door mijn rug gegaan). Iedereen kwam uiteindelijk vrij laat weer binnen want het had echt ontzettend lang geduurd bij de Cheesecake Factory, als excuus kregen ze 1 stuk gratis cheesecake (na 1,5 uur wachten). Ik zei al dat als wij erbij waren geweest we dit dus niet hadden geaccepteerd (en Michelle zei dat ze dat al verwacht had, haha).

Dinsdag had ik geen huizen te doen en kon daarom gezellig met Michelle en Evelien gaan lunchen bij Yellow Dog Eats. De huiskat vond het ook wel gezellig dat we er waren en zat er lekker bij, het feit dat ik hem kalkoenfilet zat te voeren hielp ook wel denk ik!

 

 

Na deze heerlijke en enorme lunch wilden de dames graag naar Disney Springs en dus reden we daar meteen maar naartoe. Onze eigen chauffeuse Michelle parkeerde haar auto keurig in de Lime Garage en we wandelden op ons gemakje naar de World of Disney. Helaas zijn ze die op dit moment aan het verbouwen dus hij is maar een derde van de normale grootte, maffe foto's kun je natuurlijk altijd maken:

 

 

 

We haalden een gratis chocolaatje bij Ghirardelli's en maakten een rondje, ook de winkel van Rainforest Cafe is altijd goed voor leuke foto's.

 

Ook op enkele andere locaties werd er druk door de huisfotograaf (lees ikke) gefotografeerd:

 

 

Daarna zijn we naar huis gereden en 's avonds uit eten geweest bij Outback.

Woensdag was de dag dat Michelle en Evelien naar Nederland zouden gaan. De koffers werden ingepakt en waren keurig op gewicht (Michelle had bijna alleen maar spullen voor anderen) en de dag verliep rustig. Omdat ze om 19.38 uur zouden vliegen vertrokken we rond een uur of 4 naar MCO alwaar we rond half 5 arriveerden en met enige moeite een parkeerplaats vonden in de garage. We liepen naar de curbside check-in (dat is echt sneller) toen Michelle ineens zei dat ze een appje van Delta kreeg met de melding dat ze ruim een half uur vertraging hadden. Dat was dus een probleem want de overstap op Detroit was 1 uur en 4 minuten wat inhield dat ze de overstap niet zouden gaan halen. De vriendelijke medewerker van de curbside adviseerde ons om naar de servicebalie te gaan, de dame achter de balie snuffelde het hele systeem door en deelde ons vervolgens mede dat het niet ging lukken om te vliegen want er was dus niets beschikbaar........ De enige optie die ze nog had was een andere, rechtstreekse, vlucht op donderdagavond om 7 uur. Aangezien we weinig andere keus hadden werd de vlucht dus omgeboekt en konden we weer naar huis! 's Avonds zijn we uit eten geweest bij Texas Roadhouse alwaar Hannie en ik proostten op onze vriendschap (zij met en ik zonder alcohol, en nee ik had het glas niet omgedraaid Caroline!).

Donderdag moest ik eerst nog werken, de dames gingen nog maar een keer naar Five Guys en katjes kijken bij PetSmart, en 's middags gingen we voor poging nummer 2 naar MCO. Het begon te regenen bij aankomst (en ik kon niet overdekt staan verdorie) dus we liepen snel naar de curbside alwaar we te horen kregen dat ik nog even 58 dollar moest betalen omdat er maar 1 koffer op de reservering stond. Dat was dus duidelijk niet goed gegaan bij het omboeken dus mochten we weer naar de servicebalie alwaar we een man of 10 voor ons hadden. Het begon inmiddels steeds harder te regenen en te onweren en toen er een keiharde onweersklap viel zag ik iemand als door een wesp gestoken op me af komen rennen, dat was dus Pascal die nogal geschrokken was :). Na 20 minuten waren we aan de beurt en kregen te horen dat beide koffers gewoon op de reservering stonden..... Nou ja, een gelukje was in ieder geval dat we droog stonden!

 






De koffers werden afgegeven en de boardingpassen geprint waarna we afscheid namen (afscheid was niet zo moeilijk zoals jullie zullen begrijpen) en Pascal en ik weer huiswaarts zijn gegaan.

 

De regen was gelukkig een stuk minder dus de rit naar huis viel mee. Het diner werd genuttigd bij Bonefish in Winter Garden (geen foto's, helemaal vergeten) want het was de laatste avond van Tim en die trakteerde. Het dessert werd genuttigd bij Cold Stone, lekker hoor!

Vrijdagochtend schrok Ron wakker om 6.50 uur, hij had de wekker op pm in plaats van am gezet, terwijl hij om 7 uur moest rijden naar zijn cursus. Hij sprong onder de douche en ik heb snel een ontbijtje en koffie gemaakt. Tim was inmiddels klaar om te vertrekken (hij had 2 overstappen, hiep hoi) en na afscheid te hebben genomen vertrok hij naar MCO en Ron naar zijn cursus. Hannie en consorten gingen naar Discovery Cove en waren het grootste deel van de dag onder de pannen (of vissen, dat kan ook).

Ik vond het wel een goed plan om Pascal zijn haar even te laten knippen dus wij stonden om 9.15 uur al bij Great Clips en waren meteen aan de beurt.

Zo, Pascal kan netjes naar school maandag! Toen we naar buiten liepen vroeg hij of we bij Keke's konden ontbijten. Aangezien we allebei nog niet gegeten hadden was dat best een goed plan. Deze vestiging is pas een maand open en we waren allebei erg enthousiast over het eten (alleen de koffie was zoals gewoonlijk niet echt super) en de bediening!

 

Thuisgekomen heb ik mijn spullen gepakt want er moest natuurlijk gewerkt worden! Ik reed eerst even langs kantoor om vervolgens wat departure checks te doen. In het eerste huis dat ik controleerde vond ik een stapeltje nieuwe poncho's, ik heb eigenlijk een gruwelijke hekel aan die dingen maar na mijn Miss Wet Allover ervaring van eerder deze week besloot ik ze maar mee te nemen. Vlak voordat ik naar buiten wilde gaan ontdekte ik dat het weer eens met bakken uit de lucht kwam dus deed ik er eentje meteen maar aan. Ik maakte een selfie, zette deze op Facebook en volgens Michelle leek ik op Supergrover (nog bedankt troel)!

 

Volgende adres was onze eigen villa want Patrick, Greet en Rico vertrokken en die wilde ik nog wel even gedag zeggen. Het afscheid was allerhartelijkst en we zien elkaar in december weer! Vervolgens ben ik langs Mariska en Wim Hagman gereden (en Ronald en Chantal natuurlijk) want ik mocht een opblaasflamingo, een eenhoorn en nog wat aanverwante artikelen ophalen. We hadden elkaar 5 jaar geleden ontmoet bij de Woodgrill op I-Drive (bestaat niet meer) en werden herkend dankzij het blog, echt heel leuk om ze weer te zien. Ook zij vertrokken vandaag weer naar Nederland na een heerlijke vakantie. 

Foto gemaakt door Mariska

Tot slot moest ik nog naar een huis waar een back to back was, gelukkig was het goed schoongemaakt en kon ik snel op huis aan want het was al een uur of 5. We hebben vanavond eindelijk weer eens thuis gegeten, lekker hoor! De avond werd lerend (Ron), tv-kijkend (Hannie) en typend (ondergetekende) doorgebracht. 

Dat was het weer voor nu. Bedankt voor het lezen en hopelijk tot snel!