Onze trouwdag en mijn verjaardag.

13 september waren Ron en ik 22 jaar getrouwd, best een prestatie vinden we zelf. Volgens Ron komt dat omdat hij zo makkelijk is....... en ik laat hem lekker in die waan (love you honey! 💑). Als je terugkijkt op zoveel jaar huwelijk besef je eigenlijk pas hoeveel we hebben gedaan en meegemaakt in die tijd. En dan is het toch wel heel bijzonder dat we, 22 jaar en 2 kinderen later, onze droom werkelijkheid hebben zien worden en nu in Florida wonen en werken. We kunnen later in ieder geval nooit zeggen: "hadden we maar"! Maar goed genoeg sentiment voor nu, zie hier hoe wij er 22 jaar geleden uitzagen op vrijdag de 13e:

 
De dag zelf verliep niet echt bijzonder, we moesten gewoon werken want dat gaat natuurlijk gewoon door. Ik had, voor de verandering, weer eens een huis te prepareren (was een back to back) en kwam daar 's middags om een uur of half 3 aan met de verwachting dat de schoonmaakster nog wel bezig zou zijn. Juffrouw zucht kreun en steun (zie eerder blog) bleek echter al klaar te zijn dus ik was best blij verrast. Tot ik de douchecabine zag die dus volledig onder de water en zeepspetters zat! Omdat dit de laatste keer was dat ze was ingedeeld op een van onze huizen heb ik even een hartgrondige F#%& 😡eruit gegooid en heb hem zelf schoongemaakt. Jullie snappen dat ik heel blij ben dat ik van die mien patat af ben!

's Avonds zouden we met z'n vieren uit eten gaan bij de Cheesecake Factory. Pascal had 's middags echter een luau feest van 6th Grade op school (400 kinderen!) en was nogal moe toen we hem ophaalden dus die wilde liever niet mee. Michelle was wat later thuis want die had nog een kaart en een giftcard voor ons gekocht :

 
Pascal bleef uiteindelijk thuis en wij zijn met z'n drietjes naar Millennia gereden, wachttijd was een kwartiertje dus dat viel erg mee. We werden naar een booth gebracht en de ober, genaamd Jamal, kwam vrij vlot om onze drankjes op te nemen en vervolgens te brengen. Helaas was dat het enige waar hij snel mee was want voor de rest was hij een wandelende ramp. We zagen hem vrijwel niet, refill van drankjes moesten we zelf om vragen, eten werd op tafel gedropt waarbij er nog net een "enjoy" vanaf kon en daarna zagen we hem pas weer toen we al klaar waren. Kortom, niet wat we gewend zijn en resultaat was een fooi van maar liefst 24 cent (ik had geen zin om op ons wisselgeld te wachten anders was het 0 cent geweest). De foto die hij van ons gemaakt had was flink bewogen dus hebben we zelf maar wat gemaakt:



Vrijdag was mijn 21e (plus een paar jaar ervaring) verjaardag. Eerst had ik Bep op FaceTime, echt heel lief, die het maar een gek idee vond dat ze niet even op de koffie kon komen! Maar goed, we hebben even gezellig gekletst en ik had een verjaardagskaart van haar gekregen (Michelle had er ook nog eentje van Stefan en Ester gehad) die ik open heb gemaakt tijdens ons gesprek. Erg leuk begin van de dag. Van Ron kreeg ik een eau de parfum (My NY by Donna Karan) en van Pascal een serenade op de gitaar :).

Ik had op voorhand al een paar Fastpasses geregeld voor Michelle en mezelf want ik wilde naar Magic Kingdom (had helemaal geen huizen, jippie). Ons ontbijt bestond uit cheesecake (rara waar vandaan) waarna we ons opfristen en rond een uur of 10 bij het ticket en transportation center stonden. Ik vroeg aan een medewerkster om een Happy Birthday button (dat betekende de hele tijd Happy Birthday, best leuk al die nieuwe vrienden 😂) en die kreeg ik, compleet met mijn naam.

Michelle kreeg een I'm Celebrating button en we stapten in de monorail op weg naar het park. Bij binnenkomst zagen we de leuke halloweenversiering al en dat moest natuurlijk gefotografeerd worden:

 

 

We gingen eerst op de foto met Stitch:

 

Omdat het al aardig warm was besloten we een poging te wagen om in Splash Mountain te gaan, wachttijd was maar 15 minuten dus sloten we aan in de rij. We zijn aardig afgekoeld tijdens dit ritje want we kregen bij de eerste bocht al een voltreffer van een naar beneden stortend bootje! Bovendien zaten we ook nog eens voorin dus toen wij zelf naar beneden stortten werden we nog natter, wel erg lekker hoor!

Big Thunder Mountain was de volgende, ook slechts 15 minuten wachttijd, en die blijft natuurlijk leuk!

Onderweg naar de Haunted Mansion (onze eerst Fastpass) kwamen we deze Hillbilly Bear tegen, na het heel lief te hebben gevraagd met het magische toverwoord "Please" wilde hij wel met mij op de foto:

 

Omdat we de Haunted Mansion redelijk aan het einde van het toegestane uurtje hebben gedaan konden we meteen door naar de Seven Dwarfs Mine, het is een leuke ride maar ik blijf zeggen dat het geen uur wachttijd waard is (maar dat is natuurlijk persoonlijk). Na deze attractie was het tijd om onze knagende maagjes blij te maken en hebben we lekker een hapje gegeten. Michelle wilde vervolgens graag in Space Mountain, wachttijd was maar 30 minuten, en hoewel ik deze niet zo geweldig vind ben ik toch meegegaan. Ze hebben 'm gelukkig wel wat aangepast maar ik vind het niet fijn om in een heel klein bakje te zitten zonder hoofdsteun, mijn hoofd schudde alle kanten op! Kortom, weer genoeg Space Mountain voor een paar jaar haha! Het liep inmiddels tegen half 2 en dat betekende tijd voor onze laatste FP, een ontmoeting met Mickey Mouse. We waren iets te vroeg dus gingen we eerst op de foto met Pluto (respect voor de mensen die met die hitte in zo'n pak gek staan te doen hoor). Uiteraard werd mijn button gespot dus kreeg ik een extra knuffel!

 

We liepen vervolgens door naar Mickey en ook hier weer volop aandacht, compleet met zingen door alle wachtende mensen een een klein dansje met Mickey!

Volgende stop was Starbucks voor een welverdiende frappucino en toen we eruit kwamen kwam de parade ook net langs:

 

 

En als laatste gingen we op de foto met Tinkerbell, ze praatte met zo'n hoog stemmetje dat we haar vrijwel niet verstonden (volgens Michelle zouden honden haar wel verstaan en had zij het geluid ontwikkeld voor het hondenfluitje). Maar goed, het was erg grappig!

We liepen op ons gemak, dat moest wel met een graadje of 35, naar de monorail en reden naar huis om lekker even bij te komen. Nog even gezellig bijgekletst met mijn moeder (die het ook een gek idee vond dat ze niet op de koffie kon komen) en alle felicitaties op Facebook, WhatsApp en andere media gelezen (en dat waren er nogal wat, echt heel leuk).

's Avonds zijn we uit eten geweest bij The Bavarian House in Mount Dora, dit restaurant is eigendom van mensen die uit Munchen komen, want het is leuk om eens iets anders te eten dan alle standaard ketens die ze hier hebben. We hadden Hans, Marilyn, Vanessa en Troy uitgenodigd en die vonden het erg leuk om mee te gaan. Sally en Vaughn konden helaas niet (Vaughn moest tot laat werken) maar dat mocht de pret niet drukken. Ik werd verwend met een heerlijke fles wijn met leuke kaart van Hans en Marilyn en een giftcard voor de Cheesecake Factory met een lieve kaart van Vanessa en Troy.

Michelle was superblij want ze kon Apfelschorle (appelsap met mineraalwater) bestellen dus haar avond kon niet meer stuk! Nog wel grappig om te vertellen: aan de tafel naast ons zaten twee mannen en Vanessa zei dat eentje haar zo bekend voorkwam, ik keek en zei dat hij op een jonge Kevin Spacey leek en dat was dus ook zo. Toen de serveerster een foto van onze groep maakte stonden zij er dus ook op en raakten we kort in gesprek. Uiteindelijk heb ik de foto naar hem gestuurd, hij had zijn telefoonnummer in mijn foon dus de naam Kevin Spacey gegeven, echt hilarisch!

 


Bij het dessert heeft iedereen nog voor me gezongen en kreeg ik nog een stuk cheesecake met een kaarsje van het restaurant en toen was mijn verjaardag al weer voorbij. Kortom, ik voelde me echt jarig!

Zaterdagochtend begon al vroeg voor me want 's middags zou ik, alweer, een nieuw voorruit in mijn auto krijgen. Ik zat daarom al om 7.30 in de auto op weg naar mijn eerste adres en was om 12 uur keurig thuis. Safelite was net gearriveerd en kon meteen aan de gang voor me. Na 45 minuten was hij klaar en ben ik weer helemaal happy, hopelijk houdt deze het langer uit!

Dat was het weer voor nu, het volgende blog zal waarschijnlijk niet heel snel verschijnen maar ik vond het wel leuk om jullie te laten zien wat we de afgelopen dagen gedaan hebben.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer maar weer!

Allemaal in het ritme!

Na een paar weken radiostilte is hier dan eindelijk toch weer een blog vanuit Florida! We hebben het eigenlijk best wel druk gehad dus vandaar dat jullie ons even hebben moeten missen maar ja, werk gaat voor he?

Laat ik beginnen met vertellen dat Michelle en Pascal hun ritme al aardig gevonden hebben. Zaterdag 25 augustus had Michelle een soort minimeeting met een aantal internationale studenten die ze had leren kennen via Facebook. De gesprekken verliepen erg leuk en het was net of ze elkaar al jaren konden!

Ze gingen ook nog gezellig bowlen:

Maandag 27 augustus vertrok Michelle om een uur of 9 met haar eigen auto naar college, ik moet eerlijk bekennen dat het toch wel een gek gezicht is hoor om je kind met de auto te zien vertrekken. Pascal gaat nu dagelijks met de schoolbus. Ze worden allebei veel te snel groot!

 






In dezelfde week werd Marilyn, de vrouw van Hans, 60 en gingen we met z'n allen uit eten bij Bonefish. Ontzettend lekker gegeten en de avond afgesloten met heerlijke chocoladetaart en een drankje bij hun thuis.

Ron was een avond niet thuis dus gingen de kids en ik uit eten bij Gators Dockside, hoe erg is het als de serveerster je al herkent?

30 augustus had Ron zijn examen voor zijn Real Estate License (daar had hij dus een week intensieve cursus voor gevolgd) en hij was best sceptisch want het was nogal taaie kost. Gelukkig heeft hij zijn diploma gehaald en mag hij nu een vervolgcursus van een week doen waarna hij als Real Estate Agent aan de gang mag (dan werk je dus onder een Broker). Echt ontzettend knap van hem!!

Verder hebben we, alweer, een hagedis uit de gordijnen gered en keek Coco heeeeel onschuldig :).

 

We hadden weer gasten in onze villa gehad en die lieten een leuke review achter in ons gastenboek, dat doet ons echt goed! Let niet op mijn voetjes, haha!

Michelle maakt op een hele bijzondere manier haar huiswerk:

We spotten wat wildlife (eindelijk levend, hihi):

 

Oh ja, ik ben ook nog achtervolgd door 2 kraanvogels. Nadat ik ze chips had gegeven ben ik snel weggegaan! En ik zag ook nog een doorweekte wasbeer aan de kant van de weg, dat zag er echt heel zielig uit (geen foto helaas).

Michelle en ik gingen de Party City weer eens onveilig maken, leuk hoor zo rond Halloween!

 

Een kleine greep uit de kostuums!

nieuwe bezem!

wie ben ik?

Ronald en Carlijn kwamen nog een avondje langs om gezellig bij te kletsen en te barbecuen, helemaal vergeten om foto's te maken!

We gingen een avondje naar Epcot, het Food and Wine Festival was weer begonnen en dat is altijd leuk. Heerlijke hapjes gegeten bij Italie, Duitsland, Marokko, Griekenland en een heel bijzonder ijsje bij Chocolate!

 

 

 

We hadden inmiddels wel weer dorst en liepen richting Club Cool om wat gratis drankjes te halen maar kwamen eerst bij een soort futuristisch uitziende club/laboratorium terecht waar we een paar hele vreemde drankjes haalden met als hoofdingredient Suikerspin!

 

 

Na deze bijzondere ervaring zijn we naar de uitgang gegaan, hele leuke avond gehad!

 

Afgelopen vrijdag kreeg mijn auto eindelijk een nieuwe voorruit! Ze hadden namelijk al drie pogingen gedaan, 1x om te zien of het sterretje (inmiddels barst) gerepareerd kon worden, vervolgens kwam zou er eentje komen maar die was veel te laat dus heb ik afgebeld, de derde had het verkeerde voorruit bij zich en nummer 4 ging eindelijk goed!

Alleen een beetje jammer dat bijna exact 24 uur later ik wederom een steen op mijn ruit kreeg en er drie barsten in kwamen....... Ik moest van de verzekering even langs een vestiging van Safelite om te laten kijken of ze het konden repareren dus dat deed ik braaf, de medewerker bevestigde mijn vermoeden. Niet te repareren dus wederom een afspraak, deze keer voor vanmorgen (maandagochtend dus). Deze meneer was er al rond een uur of 9 en toen ik mijn verhaal vertelde kreeg ik dus meteen te horen dat het nu niet kon omdat de lijm nog niet goed genoeg gedroogd is, dat duurt dus een week. Hij stelde me nog wel even gerust, ik kan er gewoon mee blijven rijden. Volgende poging wordt dus zaterdag de 15e, wordt vervolgd!

Gisteren vonden we overigens nog een kleine verrassing in het zwembad van onze villa. Ron dacht eerst dat het een watermocassin was (die zijn giftig) maar het bleek een look a like te zijn :). De kleine indringer werd opgevist en vrijgelaten, weer een goede daad gedaan!

 

Mijn dag verliep vandaag dus iets anders dan verwacht. Ik had geen huizen te doen maar moest uiteindelijk toch even naar een huis want de airco was gestopt en er kwam een monteur voor, daar moest ik bij blijven. Vervolgens belde Ron me op of ik hem "even" kon helpen want er moesten 2 nieuwe eenpersoons boxspring en matrassen en 1 queen set geplaatst worden........ in een condo op de tweede verdieping zonder lift! Maar goed, we zijn een prima team en ook dit is gelukt. Het leukste was eigenlijk het naar beneden gooien van de oude sets :).

Vanavond was de selectieavond voor basketball teams op Valencia en gaat Michelle daar nu basketballen. Ze gaat met overwegend jongens spelen en ze heeft er ontzettend veel zin in! 

Hierbij nog een paar foto's van de campus:

 

 

En tot slot nog een leuke foto van hoe Michelle wiskundeles krijgt, haar lerares heeft tig jurken met allerlei wiskundige formules en dergelijke. Echt grappig!

Dat was het dan weer voor nu, we hebben een paar drukke weken gehad (een aantal dingen heb ik nu niet eens verteld want dan wordt het wel erg lang). Zodra ik weer wat te melden heb zien jullie het blog wel weer verschijnen!

Bye Bye!!