Traditiegetrouw probeer ik altijd terug te blikken op het voorgaande jaar, dat is nu uiteraard niet anders maar toch ook weer wel. Zoals we allemaal wel weten (je moet onder een steen gewoond hebben wil je het niet weten) was 2020 eigenlijk een jaar om heel snel te vergeten. Maar goed, we doen toch nog een kleine poging om een overzichtje te maken 😂.
Het jaar begon eigenlijk als ieder ander jaar, we aten oliebollen en proostten met champagne op een fijn en vooral gezond nieuw jaar. We hadden iets leuks om naar uit te kijken want we hadden, voor het eerst sinds we in Florida wonen, een korte vakantie met z'n vieren gepland naar Nederland. De tickets waren geboekt en de voorpret (en blijdschap van familie en vrienden) was er volop. Een paar weken voor vertrek bleek het Covid-19 virus echter behoorlijk op te rukken en sloeg de twijfel toe, moesten we wel gaan of konden we beter annuleren? Nadat ik contact had gezocht met TUI en bleek dat we ons geld kwijt zouden zijn als we annuleerden besloten we toch te gaan (Ron had overigens wel gezegd dat het zomaar zou kunnen dat de grenzen dicht zouden gaan, iets met vooruitziende blik?). Het verhaal van onze trip hebben jullie vorig jaar kunnen lezen maar wie had ooit kunnen bedenken dat de grenzen inderdaad dicht zouden gaan en dat, tot op de dag van vandaag, ze dicht zouden blijven voor onbepaalde tijd? Jullie begrijpen dat we ongelooflijk blij zijn dat we toch gegaan zijn want inmiddels zien wij onze vrienden en familie alleen via FaceTime en videobellen, en dat is niet leuk!
Florida ging ook nog een tijdje op slot en de maskerplicht was een feit. Vakantievilla's mochten niet verhuurd worden, restaurants mochten alleen take-out doen, Disney en Universal waren dicht, scholen gingen over op online leren en het leven stond eigenlijk een beetje stil en was best saai. Na een aantal weken werden de regels mondjesmaat versoepeld en werd het leven iets gezelliger. Verhuur werd weer toegestaan (met heel veel hygieneregels maar dat is alleen maar goed), restaurants mochten beperkt open en ook winkels gingen weer open. Het enige dat niet veranderde was school, onderwijs bleef strikt online tot aan de Thanksgiving vakantie.
Vanaf Thanksgiving hadden we de keuze om Pascal naar school te laten gaan of toch online te blijven, we kozen voor het tweede want er waren simpelweg teveel Covid besmettingen en we durfden het niet aan. Michelle heeft overigens ook uitsluitend online les, daar hadden we niet eens een keuze.
Rond Pascal's verjaardag werd Ron ineens ziek en op Thanksgiving verloor hij smaak en reuk, toen wisten we zeker dat hij Covid had. De kinderen en ik gingen daarom op vrijdag naar de teststraat en bleken, gelukkig, alledrie niet besmet te zijn. De situatie thuis was op z'n zachtst gezegd niet heel makkelijk, we bleven behoorlijk uit elkaars buurt en droegen maskers als we dichtbij kwamen. Ron was erg ziek en dat was heel eng om mee te maken. Maar goed, hij is er gelukkig weer bovenop gekomen maar voelt nog steeds de gevolgen en zijn conditie is nog steeds niet op het oude niveau.
Kerst was erg gezellig met lieve vrienden, All You Need is Love op TV en heerlijk eten. Mijn moeder en Henk zouden eigenlijk ook kerst bij ons vieren maar die tickets waren een tijdje ervoor al geannuleerd, echt balen!
Overigens was het rond kerst behoorlijk druk met boekingen, de meeste villa's waren verhuurd en dat hadden we toch eigenlijk niet verwacht.
Oud en nieuw verliep ook niet helemaal zoals we hadden gehoopt. We zouden een gezellige avond bij ons hebben met dezelfde groep als met kerst. Jeroen en Xandra hadden echter een PCR-test laten doen (verplicht om terug te reizen) en kregen begin van de avond de uitslag. Jeroen belde ons meteen, zijn test was positief........ Echter, hij wist 100% zeker dat hij niet positief was want het was een chaos in de teststraat. De dame die hun testen afnam was gelijktijdig met een andere auto bezig, die bestuurder was duidelijk ziek, en liet alles op de grond vallen toen haar collega een epileptische aanval kreeg. Jeroen wist daarom zeker dat ze de testen door elkaar hadden gehaald! We vonden het echter te riskant om oud en nieuw met z'n allen te vieren (aangezien Sally en Vaughn allebei 60+ zijn) dus kwamen ze alleen even wat spullen en oliebollen halen waarna ze terug zijn gegaan naar hun villa op Solterra.
Ron bakte nog wat verse oliebollen op het pooldeck en we hebben gezellig zitten kletsen met Sally en Vaughn.
Ze besloten om een uur of 11 naar huis te gaan want de honden waren ook alleen en ze wist niet hoe die zouden reageren op vuurwerk. Dat hield dus in dat we het laatste uur van 2020 met z'n drietjes hebben gezeten, Michelle was bij vrienden uitgenodigd. Ron zei dat we net zo goed naar bed konden gaan maar ik wou zeker weten dat 2020 voorbij was! Om 12 uur ontkurkten we de champagne en proostten op een nieuw en beter jaar.
Kortom, het jaar eindigde zoals het continu is gegaan. Chaotisch en onvoorspelbaar!
Jeroen en Xandra zijn op 2 januari weer terug naar Nederland gegaan, nadat een test had uitgewezen dat Jeroen inderdaad niet positief was, en ons leven ging weer gewoon verder.
De eerste maand van 2021 is inmiddels al weer bijna voorbij en dus komen hierbij nog wat nieuwtjes en foto's van de afgelopen weken.
Allereerst is Pascal weer terug naar school, het was simpelweg niet meer te doen aangezien de leerkracht les gaf via een computer in een klaslokaal waar ook kinderen zaten. We zagen zijn cijfers met een fors tempo achteruit gaan dus was de keus redelijk snel gemaakt. Ze zijn wel behoorlijk streng, maskers moeten overal op (ook in de klas), de gangen zijn eenrichtings verkeer, in de cafetaria moeten ze op aangegeven plaatsen zitten enz. Maar het goede nieuws is dat zijn cijfers weer omhoog gaan! Ook moesten we een online introductie bijwonen van de Windermere High School, hier gaat hij na de zomervakantie naartoe, en moesten we vakken gaan kiezen. Hij is heel blij want hij krijgt ook gitaarles, en dat is natuurlijk heel belangrijk (vindt meneertje zelf)!
Michelle heeft inmiddels ook een richting gevonden voor haar opleiding, ze gaat Special Education studeren. We denken dat dit absoluut iets voor haar is en hopen uiteraard dat het gaat lukken!
Gijs, Joni en de kinderen hebben nog 10 dagen in onze villa doorgebracht en we hebben elkaar veelvuldig gezien en gesproken. Echt ontzettend gezellig, het grappige is dat Joni en de kinderen ook best goed Nederlands spreken en het was een mengelmoes van Engels en Nederlands. Hierbij nog wat leuke foto's:
Inmiddels zijn ze al weer ruim een week veilig terug in North Caroline en kunnen ze terugkijken op een heerlijke tijd in Florida.
Vandaag had ik weer een van mijn favoriete bezigheden, ik had namelijk een afspraak bij de DMV om mijn rijbewijs te verlengen. Wie onze blogs regelmatig leest weet dat dit over het algemeen een nogal tijdrovend klusje is aangezien er totaal geen tempo in de werkzaamheden zit. Bovendien moeten we steeds weer naar een andere locatie want ze werken niet overal met rijbewijzen voor visa houders. Deze keer moest ik naar het kantoor in de buurt van de Florida Mall.
Maar goed, ik had om 14.50 uur mijn afspraak en was om 15.15 uur aan de beurt. Dat is het snelste van alle keren dat ik geweest ben 😉.
En toen begon het circus...... De medewerkster zat achter een glazen scherm met een masker op en ik stond aan de andere kant met mijn masker op. Normaal is het al een ramp om ze te verstaan want er zijn ongeveer 25 loketten in die ruimte maar dit was vrijwel niet te doen. Bij iedere vraag die ze stelde zei ik "Sorry"?, ze gaf me uiteindelijk maar een vragenlijstje die ik moest beantwoorden, dat werkte een stuk beter! Ik moest de ogentest doen en mocht daarna op de foto (bijna vergeten om mijn masker af te doen, haha). Tot zover verliep het redelijk vlotjes, toen ze echter wilde gaan afronden bleek dat mijn rijbewijs niet direct beschikbaar zou zijn maar opgestuurd zou worden vanuit het hoofdkantoor in Tallahassee. Waarom dat was wist ze ook niet, dat gebeurde af en toe. Ze heeft vervolgens van alles geprobeerd maar niets lukte dus gingen we maar voor opsturen. Tot haar grote verrassing bleek mijn rijbewijs uiteindelijk wel geprint te worden dus kon ik hem wel meenemen. Zie hier mijn nieuwe exemplaar (met blij ei foto):
Dit waren weer onze belevenissen, veel tekst en wat minder foto's deze keer maar dat maak ik volgende keer wel weer goed! Bedankt voor het lezen weer en graag tot een volgende keer maar weer.
