Daar zijn we eindelijk weer!

Voordat iemand een opmerking maakt, ja ik weet dat het bijna twee jaar geleden is dat ik ons laatste blog heb geschreven. Ik heb daarna een tijd niet geschreven omdat ik simpelweg geen tijd en ook niet veel zin meer had. Maar we zijn er weer! En we zijn op korte vakantie (tot maandag, dan vliegen we weer terug), hier komt het verslag van onze eerste dag.

Om 3.30 uur ging de wekker (jemig, opstaan viel niet mee) want onze vlucht naar Detroit zou om 6.40 uur vertrekken. Aangekomen op het vliegveld stond er een behoorlijk lange rij voor de bagage afgifte bij Frontier Airlines dus we sloten braaf aan en kregen ineens te horen dat je een bagagelabel moest printen anders kostte het $ 5 bij de balie. Gelukkig mochten wij wel blijven staan dus Ron ging het label printen en kwam snel weer terug. Nadat we de koffer hadden afgegeven liepen we door naar security alwaar het gelukkig best vlot ging waarna we naar de gate gingen met de monorail. Boarden begon al vrij snel, dat was wel fijn want de kids hadden ongeveer een uur geslapen (aangezien ze nog naar een concert in Tampa waren geweest van de All American Rejects) en die konden dus ternauwernood hun ogen openhouden. Vandaar ook geen foto's in het vliegtuig want we zagen er allemaal niet al te fris en fruitig uit!

Om 9 uur landden we met een behoorlijke klap op het vliegveld van Detroit en liepen we rond 9.30 uur richting bagagebanden. De koffer kwam snel en de volgende gang was naar de bus die ons naar het terrein van Alamo bracht om de huurauto op te halen. Omdat het zo vroeg was hadden we slechts 1 persoon voor ons en reden we al snel weg met een mooie grijze Chrysler Pacifica. De navigatie werd ingesteld en we gingen op weg naar Hell (echt waar). Onze lieftallige kids hadden dit plaatsje gevonden op internet dus die hebben we ingepland, gelukkig lag het op de weg naar de volgende bestemming waarover zometeen meer.

Hell is dus een ieniemienie gehucht met allerlei hilarische bordjes, t-shirts, teksten etc. Ik zou zeggen kijk maar even naar de foto's. Het was echt supergrappig!

Na een half uurtje hadden we het wel gezien en zijn we doorgereden naar het plaatsje Holland. We hadden een paar weken geleden namelijk op een Facebook groep gezien dat ze daar een soort openlucht museum hebben met een restaurant. En wat serveren ze daar onder andere? Frikadellen!! Ik weet het, we zijn licht geflipt maar gewoon is ook maar saai he? 

We reden eerst door het plaatsje Zeeland en kwamen vervolgens in Holland aan.

Bij aankomst in Nelis' Dutch Village was de eerste stop dan ook het restaurant. In het restaurant hebben ze allerlei Nederlandse spreuken op de balken en muren, zo grappig! De dame achter de balie sprak Nederlands (wel met een vet accent maar zeer goed verstaanbaar) en we gaven onze bestelling aan haar door. Deze kwam al snel en ik moet zeggen, het was erg lekker! Weliswaar niet de Mora Frikandel die we gewend zijn maar deze kwam heel dichtbij.

Vervolgens zijn we aan de wandel gegaan om het terrein te bekijken. Het was een soort mini mix van Het Zuiderzee Museum in Enkhuizen, de Broekerveiling in Broek op Langedijk en de Zaanse Schans. Het meest hilarische was de klompendans demonstratie die wij er niet echt authentiek uit vonden zien (een van de dansers kreeg het voor elkaar haar klomp uit schoppen en die kwam in de sloot terecht) maar het was echt grappig om te zien.

Hierbij nog een linkje naar een stuk van de dans: Klompendans

Laatste stop was de souvenirshop en we hebben nog "zelf" een stroopwafel gemaakt. Nou ja, zelf is een groot woord. Je krijgt een balletje deeg, moet dit nog even rollen en op het hete ijzer leggen waarna de dame de rest zelf deed. Mocht je ook naar Holland gaan, sla dit item dan maar over want het was niet te eten!

We gingen de auto weer in en reden terug richting Detroit want daar hadden we een Hilton Garden Inn hotel geboekt, niet in Detroit zelf maar in een voorstadje. We besloten eerst nog een restaurant te zoeken alvorens erheen te gaan en er bleek een Duits restaurant in Ann Arbor te zitten en dat was op weg naar het hotel. Aangezien we allemaal gek zijn op Duits eten was de keus snel gemaakt en gingen we erheen. Het was ontzettend druk maar gelukkig hadden we meteen een tafel. We vroegen de serveerster of ze ook Apfelschorle hadden en ze keek ons aan of ze water zag branden 😂. Ron heeft haar toen maar uitgelegd wat het was en het werd voor ons gemaakt, lekker hoor! De bestelde champignonsoep kwam al vlot en smaakte prima. De hoofdgerechten kwamen daarna en we hebben gesmuld van de schnitzels (waarbij Pascal zijn naturel Wiener Schnitzel lustig in mijn champignonsaus zat te dopen, leuk zo'n kind) en Ron had een gerecht met kipfilet en een zeer smakelijke saus. 

Kortom, dat was een perfecte keuze! Mocht je ooit in de buurt zijn, hierbij de link: Metzger's Restaurant

Nog iets grappigs, we waren onderweg en Ron begon ineens te zingen "Er hangt een paard uit het raam". Er bleek dus een auto met paardentrailer een stukje voor ons te rijden waar om de haverklap een paard zijn hoofd uit het raam stak!

Na dit heerlijke diner zijn we naar het hotel gegaan en hebben ons onderkomen voor twee nachtjes betrokken. Het hotel ziet er prima uit alleen stond de airco op standje Noordpool dus die hebben we meteen hoger gezet. Morgen staat de Rock & Roll Music Hall of Fame in Cleveland Ohio op het programma. Tot morgen!