Een verrassing voor Michelle en meer.....

De weken zijn weer omgevlogen, ik zag tot mijn verbazing dat ik mijn laatste blog op 23 juni geplaatst heb en dat is best lang geleden! Tijd voor een nieuwe dus want er is wel weer het een en ander gebeurd waar ik jullie graag van mee laat genieten.

Het laatste blokje van mijn blog ging over dat we kaartjes hadden gehaald voor Jurassic World alwaar we naartoe zijn geweest met Sally en Vaughn. De enige die de film echt heel goed vond was dus Pascal, Ron en Vaughn vonden hem wel oké en Sally en ik vonden het een erg hoog nepgehalte hebben. Als klap op de vuurpijl had ik een man naast me zitten die behoorlijk zat te boeren en andere geurtjes de wereld in hielp (die megabeker cola deed hem ook geen goed). Omdat ik er eigenlijk geen zin in had om een scene te schoppen heb ik dus zeer overvloedig met mijn handendesinfectans zitten sprayen (ja, ook zijn kant op). Sally zei later dat ze zich al afvroeg waar dat fruitige luchtje toch vandaan kwam! Kortom, geen film voor ons en laat ik het daar maar bij houden.

Op een mooie ochtend in diezelfde week zag Ron op de website van Tui een mooie aanbieding voor een ticket naar Nederland in juli. Ik zal even uitleggen waarom hij dit deed: we hadden het er al een paar weken over gehad dat het fantastisch zou zijn als ik in Nederland zou kunnen zijn op de dag dat Michelle 18 jaar zou worden (9 juli) en hadden daarvoor dus al een paar weken de tickets in de gaten gehouden. Deze waren echter zo idioot duur dat ik dat er echt niet voor over had (hoe lief ze me ook is) want het zou maar voor een paar dagen zijn, langer ging niet vanwege ons werk. Totdat Ron dus HET ticket vond, vertrek op 8 juli (nachtvlucht) en terug op 12 juli. We hoefden niet lang na te denken en boekten meteen! We besloten dat Michelle het niet mocht weten maar hebben wel onze beide moeders en Stefan en Ester ingelicht. Met veel smoesjes werd besloten om haar verjaardag voor familie en buren op 9 juli te vieren (sorry Michelle, bijna niemand kan op de 8e haha) en toen begon de voorpret want tja, hoe zou ze reageren?

De vlag ging uit op 4 juli:

En 's avonds was er prachtig vuurwerk bij Disney: disney 4th of July

Vlak voordat ik weg zou gaan hadden we allebei nog een dagje vrij en zijn we met Pascal naar Wild Florida geweest, zie hier de foto's:

 

 

 

 

 

 

Op zondag de 8e heb ik eerst de huizen nog in orde gemaakt want ik vloog toch pas om 17.40 uur waarna ik naar huis ben gereden en we samen naar Sanford zijn gegaan. Afscheid nemen ging snel, het was toch maar voor een paar dagen, en inchecken nog sneller want ik had alleen handbagage bij me. Bij security werd verzocht mijn zakken leeg te halen, op het moment dat ze het zei besefte ze dat ik helemaal geen zakken had en we moesten allebei hard lachen! Kortom, binnen 15 minuten stond ik bij de foodcourt (hij was zowaar open, oh wonder) om een beker koffie te halen bij de Dunkin' Donuts hoek. Het was zowaar te drinken :). Ik moet trouwens wel bekennen dat ik behoorlijk nerveus was hoor! We vertrokken uiteraard weer iets te laat maar ja, dat zijn we inmiddels wel gewend en na drie kwartier stuiterden we de landingsbaan van Miami op (echt waar) en kon het wachten beginnen. De nacht verliep rustig en ik had zowaar nog een klein beetje geslapen.

Om een uur of 10 kregen we een zakje met ontbijt, mini croissantje met jam, yoghurt en crackers met philadelphia en een kopje koffie. Om 11.30 uur stonden we op Nederlandse bodem en ging ik op zoek naar Hannie en Wim want die had ik gevraagd om me op te halen. Helaas vertikte mijn Amerikaanse telefoon het en kon ik niet bellen maar uiteindelijk wel via de WhatsApp contact krijgen. We vonden het enorm leuk om elkaar weer "live" te zien en vertrokken naar Oudkarspel. Ron en Pascal zaten inmiddels met Michelle te facetimen (wijsgemaakt dat ik me op zat te tutten en dat dat nog wel even kon duren) en toen belde ik dus aan. Bep riep naar Michelle dat het voor haar was en ze opende de deur. Op het moment dat ze me zag werd ze eerst rood, stamelde "he, hoe kan dat nou" en begon vervolgens echt keihard te huilen (dat doet ze echt nooit want ze is de nuchterheid zelve). Dat hield dus in dat mijn moeder, schoonmoeder en ik ook stonden te janken, lekker stel zijn wij! Michelle kwam gelukkig snel weer bij haar positieven en toen zijn we maar naar binnen gegaan. Ik maakte kennis met Henk, de nieuwe vriend van mijn moeder, en er waren nog wat andere kennissen dus dat was erg gezellig. Michelle bleef overigens nog wel eventjes redelijk ongelovig naar me kijken hoor, je kunt dus wel zeggen dat de verrassing geslaagd was! 's Avonds kwamen Cherry en Peter (ouders van Kyle, het schoolvriendje van Pascal en goede vrienden van ons) en Cherry vloog me dus gillend van blijdschap om mijn nek! Daarna volgden de buren en die waren ook wel enigszins verbaasd hoewel sommigen een voorgevoel hadden gehad dat ik er zou zijn. De avond was ontzettend gezellig en ik lag pas om half een in mijn bed, vond ik zelf best knap na zo'n dag hoor!

 

 

 
De volgende dag kwam Cindy Helmich nog even langs (gezellig hoor al die aanloop), had ik wat zakelijke dingen af te handelen en zijn we 's middags naar Alkmaar gereden om nog wat te shoppen, de dag werd afgesloten met een heerlijk etentje bij van der Valk in Akersloot want ik had zin in een schnitzel (werd uiteindelijk een cordon bleu).

De volgende ochtend kwamen Renzo en Ilja nog op visite en hebben we lekker bijgekletst. 's Middags werden er inkopen gedaan om mee te nemen (mayo, bonbons, stuk graskaas, stroopwafelcakemix en ga maar door) en heb ik daarna mijn koffer ingepakt. Dankzij Ron's order voor stroopwafels zat mijn koffer dus precies op 20 kilo, hoe kien je het uit! Karin kwam rond een uur of 4 ook nog aanwaaien met stroopwafels en is nog even blijven hangen waarna we vertrokken zijn want we hadden met Stefan en Ester afgesproken om bij de Griek in Oostzaan te gaan eten. Ook hier weer heerlijk gegeten, gelachen en gekletst. Het was echt heerlijk om iedereen weer even te zien!

Donderdagochtend heeft Michelle me samen met Bep naar Schiphol gebracht. Het afscheid viel hier ook wel weer mee. Michelle komt de 23e al met haar vriendin Evelien en Bep komt in november met Jannie en Henk om Pascal's en haar eigen verjaardag te vieren.

Ik had verwacht dat het wel druk zou zijn maar was binnen 15 minuten overal doorheen. Eerst maar een ontbijtje gescoord bij Bread en daarna op mijn gemak naar gate G5 alwaar ik de tijd heb gedood met een beetje lezen en Facebooken. Op zeker moment werd afgeroepen dat er een technisch probleempje was en we dus niet op tijd zouden vertrekken, meer informatie zou een half uur later volgen. Dat gebeurde ook, er bleek een klinknagel ergens te ontbreken en daar waren ze nu met de fabrikant (in Frankrijk) over aan het debatteren. Meer informatie zou later volgen maar er werd wel 6,25 euro per persoon op je boardingpass gezet zodat je iets te eten of drinken kon halen. Ik had wel zin een een frappucino dus ben naar Starbucks gelopen alwaar een mannetje of 10 voor me stonden te mopperen dat het bedrag er dus niet opstond en iedereen alles weer teruglegde. Ik heb mijn frap toch maar gehaald want ik had geen zin om nog een keer heen en weer te moeten, ze bleken dus een technische storing te hebben gehad maar daarna werd het er alsnog opgezet (ik had alleen geen tijd meer om het te gebruiken helaas). Uiteindelijk werden we naar een andere gate gestuurd en moesten we met de bus naar het vliegtuig. Meer dan 3 uur te laat gingen we dan eindelijk de lucht in en ging ik weer naar huis.

 


Om 17.15 uur stonden we weer op Amerikaanse bodem (zachte landing deze keer) en mocht ik met de eerste groep het vliegtuig uit, ik was als eerste bij Homeland! Dat was wel een voordeel alleen duurde het vervolgens best lang voordat ik mijn koffer had, maar dat was ook weer geen probleem want Ron en Pascal waren er toch nog niet en dus kon ik lekker in de koelte wachten :). Na een half uurtje stond ik dan toch buiten en kwamen ze net aan, wat een timing! We reden naar Sanford en hebben bij Hollenbach gegeten, een Duits restaurant in het centrum waar we al veel over gehoord hadden. We zaten buiten op het terras en hebben heerlijke schnitzels gegeten, aanrader!

 

Na het eten zijn we naar huis gereden en ben ik rond een uur of 10 lekker mijn bedje ingekropen.

Vrijdagochtend begon het gewone leven weer. Ron bracht Pascal voor de laatste keer naar zomerkamp en ik rommelde wat in huis voordat ik aan het werk moest. Dat werd uiteindelijk een start met onderbreking want zoonlief was zijn lunch vergeten dus kon ik nog even naar Clermont. Ach, alles voor je kind zullen we maar zeggen! Mijn dag verliep rustig totdat ik bij mijn laatste huis van de dag kwam. Naast de voordeur staat een recyclebak en die check ik altijd even, als hij te vol is zet ik hem naast het huis. Ik deed de deksel omhoog en keek recht in de ogen van een wasbeer! Aangezien deze beestjes er zeer snoezig uitzien maar heel gevaarlijk kunnen zijn liet ik de deksel weer vallen, rende weg (zag er vast leuk uit, hihi) en dook de auto weer in. Maar ja, ik moest toch naar binnen dus hoe ging ik dat doen? Ik belde eerst Ron om, behoorlijk lacherig, te vertellen over dat malle beest en ben toen de auto maar weer uitgegaan met wat chips in de hoop dat ik hem weg kon lokken. Het was waarschijnlijk zijn merk niet want hij bleef vrolijk op de rand van de bak zitten (leuk voor foto's, dat dan weer wel) en ging niet weg. Uiteindelijk liet hij zich weer terugzakken en ben ik heel snel naar binnen gegaan. Ron kwam even later ook aan en zei dat de wasbeer inmiddels de bak aan de zijkant van het huis in en uit was gegaan. Deze wasbeer is dus een vaste bezoeker van het huis, de eigenaresse heeft hem Ricky gedoopt dus werd er een foto van de onverlaat gemaild waarna ik dus een blije mail terugkreeg dat hij zo ondeugend is!

 

Vrijdagavond zijn we uit eten geweest met Jeanne, we gingen naar Rocco's op dr Phillips.

 

 

Het bleek een vrij hip Mexicaans restaurant te zijn, binnen was het erg luidruchtig maar ze hadden een enorm overdekt terras en daar hebben we heerlijk gegeten. Guacamole werd aan tafel bereid:

En ook hier werd wildlife gespot:

Na het eten zijn we naar huis gegaan, weer een dag voorbij!

Vandaag (zaterdag) was een gewone werkdag voor ons. Geen bijzonderheden of rare diersoorten, best saai dus! Pascal had vanavond zijn eerste gitaarles en vond het helemaal super!

Nou, dat was het wel weer. Sorry voor het lange relaas maar het ging echt niet in minder woorden :).

Tot de volgende keer maar weer en bedankt voor het lezen!