Back to normal

Inmiddels zijn er alweer twee weken voorbij sinds mijn laatste blog en er is, uiteraard, weer het een en ander gebeurd dus: hallo, daar zijn we weer!

Maandag 13 augustus was het dan eindelijk zover, Pascal ging naar Bridgewater Middle School! We hadden echt enorm veel informatie over school gekregen (NOT!) , gelukkig hebben een paar mensen het lumineuze plan gehad om een Facebook pagina te openen waarop allerlei informatie gedeeld wordt zodat we toch nog een beetje weten wat er van ons verwacht wordt :). Ik vond dat de informatie in Nederland al karig was maar het blijkt dus toch nog erger te kunnen, haha! We hadden wel een brief gehad waarin stond met welke schoolbus en op welk tijdstip hij naar school zou gaan, dat was wel fijn. Kortom, rond een uur of half 9 ging onze schildpad met rugzak naar de overkant om op de bus te wachten. Rond 8.41 kwam deze aan en daar ging hij dan, een nieuw avontuur begon!
De bus terug was een ander verhaal want die kwam dus alsmaar niet. Zoonlief was mij al aan het bellen en ik stond al min of meer in de startblokken om hem op te gaan halen toen hij belde dat ze toch in de bus zaten (hieperdepiep hoera). Uiteindelijk arriveerde hij ruim 1,5 uur te laat en hoosde het ook nog als een gek.

Hij had het wel ontzettend naar zijn zin gehad en dat is natuurlijk het allerbelangrijkst !

De week kabbelde een beetje voort. We keken Nederlandse tv via de computer (Izzy controleerde of het goed ging):

Pascal had zijn laatste gitaarles bij David:

Hoewel hij het ontzettend leuk vond hebben we toch, op aangeven van Pascal, besloten om te stoppen. Hij heeft nu op school iedere dag gitaarles (ja, dat is echt een lesuur) en gaf aan dat het hem een beetje teveel werd. Blij dat hij het zelf aangeeft :).

Zondag de 19e was het dan zover, Michelle en Vlokje kwamen definitief naar ons toe! We hoorden al via Bep dat er op Schiphol een beetje moeilijk gedaan werd omdat er geen gezondheidsverklaring voor Vlokje aanwezig was, volgens onze dierenarts was dat niet nodig en had ze voldoende aan haar paspoort. Ze moest toch mee voor een extra controle van haar transportkooi en smeerde hem dus bijna...... Michelle kon haar nog net op tijd grijpen! Maar goed, over de reis valt niet heel veel spannends te melden. De landing was weer een kapitein kangoeroe (stuiter stuiter) dus Michelle maakte zich al druk om haar poezenbeest. Het heeft uiteindelijk bijna 2 uur (!) geduurd voordat ze eindelijk naar buiten kwam. Eerst moest ze in de gewone rij (ondanks haar E2 visum, ze snappen er echt niks van daar), toen duurde de bagage best lang (tijdens het wachten zag ze Vlokje ineens in haar kooi staan met een medewerkster die haar zat te aaien) en toen moest ze nog door de extra scan en vragen beantwoorden. Maar dat wachten waren we alweer bijna vergeten toen ze eindelijk naar buiten kwam en ons gezin weer compleet was!

 

De rit naar huis duurde bijna een uur maar Vlokje was heel relaxed en miauwde bijna niet (dat was een wonder). Thuisgekomen hebben we haar uit haar kooi gelaten en stonden er twee gezellig naar haar te blazen en te grommen. Welkom thuis!

 






Wat hebben we voor de rest gedaan? Mijn werkweek was vrij rustig, de meeste huizen zijn nog altijd bezet. De gasten in onze villa vertrokken dinsdag en hadden een leuk verhaaltje in ons gastenboek geschreven:

Michelle en ik gingen naar IKEA om wat spulletjes voor haar kamer te kopen. Pasen valt vroeg (of laat) dit jaar, haha!

 






En er was ook nog een speciale hoek voor handige personen:

Ron ging 's avonds weer met de mannen uit eten. Michelle en ik wilden wel naar Chili's, Pascal had geen zin dus die bleef thuis. Kortom, gezellig uit eten met mijn dochter:

Uiteraard konden we niet uit Winter Garden vertrekken zonder een bezoekje aan de Pet Smart. Michelle had (volgens haar dan) een bijzondere band opgebouwd met dit kleine reptiel:

Leek me niet zo'n goed plan om deze als huisdier te nemen, hij lijkt teveel op een hagedis en die komen hier nog wel eens aan hun einde (dankzij twee harige familieleden)!

Toen we thuiskwamen zagen we de lucht helemaal verkleuren, echt heel apart:

Daarna begon het dus keihard te regenen!

Vandaag (vrijdag) had Michelle haar oriëntatie bij Valencia College. Best apart hoor, je dochter zien vertrekken in haar eigen auto! Ze gaat haar studie volgen bij de East Campus, op ongeveer 40 autominuten van ons huis. Zie hier een kleine plattegrond van de campus:

Pascal vertrok iets eerder naar school, Ron ging naar een van de huizen om een muur te schilderen (de eigenaren zijn er nu en hadden dat gevraagd) en ik vertrok naar Solterra want we hadden een aankomst in onze villa en een back to back met aankomst van de eigenaren bij een andere villa. Onderweg heb ik mijn broer nog gebeld want die was jarig vandaag en we hebben gezellig bijgepraat (hij komt in november weer een weekje, joehoe).

Ik ging eerst checken of de schoonmaakster er al bezig was, dat bleek gelukkig zo te zijn, en ze vertelde dat de eigenaren hun spullen al binnen hadden gezet. Ze bleken gisteren al aangekomen te zijn en hadden de nacht in een hotel doorgebracht. We hebben even gezellig staan kletsen, ik moest wel weer even omschakelen want ze zijn Duits, waarna we afscheid namen en ik aan de gang ging. Eerst was ons huis aan de beurt waarna ik door ben gegaan naar het andere huis. De schoonmaakster werkte daar echt heel goed....... Op mijn zenuwen! Jemig, wat een ellende was dat. Ze liep de hele tijd te zuchten en te steunen terwijl ik dus mijn deel van het prepareren aan het doen was. Ik was er uiteindelijk best wel klaar mee dus heb ik zelf mijn stofzuiger maar gepakt en ben de slaapkamers gaan doen. Ten eerste was ik veel sneller klaar en ten tweede kan ik dus ook onder de bedden en kastjes komen (was geen luxe), dat lukt dus echt niet met die Amerikaanse flutstofzuigers! Maar goed, alles was keurig toen ik om een uur of 4 vertrok dus eind goed al goed zullen we maar zeggen.

Ik ben tenslotte nog even langs ons huis gereden om de ventilatoren aan te zetten en zag wat grappige tafereeltjes voor de deur:

 

Onderweg naar huis ben ik nog even naar Walmart gereden om boodschapjes te doen en daarna lekker naar huis gegaan. Michelle had het erg leuk gehad en heeft al wat klasgenoten leren kennen (ze blijkt de enige buitenlandse te zijn en krijgt dus volop aandacht). Grappig verhaal nog: ze raakte in gesprek met een paar jongens die vroegen waar ze vandaan kwam. Toen ze vertelde dat ze uit Nederland kwam gaven ze haar eerst een complimentje dat ze zo goed Engels sprak. Vervolgens zei een van hen dat hij een vriend had in Duitsland. Ze liepen langs een wereldkaart en vroegen of Michelle aan wilde wijzen waar ze vandaan kwam, vervolgens wees de andere jongen aan waar zijn vriend (volgens hem) woonde. Hij wees richting Finland!! Michelle heeft nog wel even heel subtiel aangewezen waar Duitsland ligt, ze hebben hier echt geen idee hoe de rest van de wereld eruit ziet! Het deed me een beetje denken aan dat item dat ze altijd hadden bij de Vakantieman waarin mensen moesten aanwijzen waar ze vandaan kwamen of op vakantie waren:

Volgende week maandag begint college dan echt voor haar, we houden jullie op de hoogte!

Nou, dit was het dan weer voor nu. Bedankt voor het lezen weer en graag tot de volgende keer!